پاورپوینت سبک معماری ساختار شکن ( Deconstruction Architecture )

ما در این پست از مدرسه معماری سبک معماری ساختار شکن را مورد بررسی قرار داده ایم. این سبک، سبکی نوظهور در هنر معماری جهان است که منتقدین زیادی نیز دارد.

مطالب مندرج در پاورپوینت سبک معماری ساختار شکنی درباره ی تاریخچه این سبک، ویژگی های آن، معرفی بناها و معماران این سبک می باشد. امیدوارم به درک بهتر شما از این سبک کمک کند.

ما در مدرسه معماری مقاله ای در رابطه با انواع سبک های معماری جهان آماده کرده ایم. برای مشاهده این مقاله می توانید به بخش مقالات آموزشی یا سبک های معماری مراجعه کنید.

معرفی سبک معماری ساختار شکن ( deconstruction )

سبک معماری ساختارشکن از عجیب ترین سبک های معماری جهان است. طراحان و پیروان این سبک ساختمان ها رو به گونه ای طراحی می کنند که گویا ساختمان در حال ذوب شدن است. همچنین طراحان از متریالی در ساخت بناهای سبک دیکانستراکشن استفاده می کنند که نور را بازتاب دهد. اشکال این سبک عجیب و غریب و سیال هستند و زمانی که به ساختمانی با چنین ویژگی هایی برخوردید می‌توانید مطمئن باشید که این بنا با استفاده از سبک معماری ساختار شکنانه طراحی شده است. (ویکی پدیا)

تعریف ساختارشکنی

به معنای واقعی کلمه به شکستن یا تخریب یک ساختار ساخته شده ترجمه می شود، خواه به دلایل ساختاری باشد یا صرفاً یک اقدام شورشی.

ساختارشکنی یا واسازی ( به فرانسوی:deconstruction ) به معنای شالوده شکنی یا ساخت شکنی، نوعی خوانش متن است که در آن کوشیده می‌شود پیش‌ فرض‌های داخل یک متن کشف شود.

ساختارشکنی نه از «قوانین» پیروی می کند و نه زیبایی شناسی خاصی را دنبال می کند. این بازی بی نهایت با فرم ها و حجم ها است.

تاریخچه ساختار شکنی

در طول جنگ جهانی اول، آوانگاردیست های روسی، معروف به سازه گرایی روسی، قوانین معماری و ترکیب بندی کلاسیک را زیر پا گذاشتند و مجموعه ای از نقاشی ها را ارائه کردند که «هنجارهای هندسی» آن زمان را به چالش کشیدند. دیدگاه انتقادی و تجربه آنها با فرم ها، ادراک سنتی معماری را برهم زد و چشم مردم را به احتمالات بی پایان شکستن قوانین معماری باز کرد.

پس از جنگ، روسیه دستخوش تغییرات و انقلاب های اساسی بود و تأثیر این انقلاب ها بر معماری اجتناب ناپذیر بود. معماری به‌ عنوان شکلی عالی از هنر، تأثیرگذار و تأثیرپذیر از جامعه تلقی می‌شد و بنابراین انقلاب اجتماعی برابر شد با انقلاب معماری. هندسه، چه در هنر و چه در معماری، نامنظم شد.

ولادیمیر تاتلین در سال 1919 یک بنای یادبود خمیده را برای انترناسیونال سوم طراحی کرد . الکساندر رودچنکو طرحی آزمایشی برای ایستگاه رادیویی ارائه کرد که انواع آزمایشات هندسی و بی نظمی را به تصویر می کشید. با این حال، این ساختارهای رادیکال، و همچنین صدها مورد دیگر، هرگز نور روز را ندیدند، و به عنوان طرحی با یک رویکرد مفهومی جذاب باقی ماند که هنوز باید بررسی شود.

 ساختار شکنی در معماری

با گسترش فلسفه پست مدرن، مفهوم ساختارشکنی از مراکز اصلی خود دور شد و در مواردی بر خلاف گفته ها و عقاید خود دریدا، حتی به یک سبک تبدیل شد. برای مثال دیکانستراکشن یکی از سبک های جدید در معماری است. در این سبک  یک معمار به شیئی که تقریباً حجم خاصی ندارد، طرح معماری می دهد. انگار ساختمانی را برای موزه هنرهای زیبا به شکل کاغذ مچاله شده طراحی می کنید.

ساختارشکنی جنبشی از معماری پست مدرن است که در دهه 1980 ظاهر شد. تکه تکه شدن ساختمان ساخته شده را ایجاد می کند که معمولاً با فقدان هماهنگی، تداوم یا تقارن آشکار مشخص می شود.

علاوه بر تکه تکه شدن، ساختار شکنی اغلب پوست سطح سازه را دستکاری می کند و اشکال غیرمستقیم را به کار می گیرد که به نظر می رسد عناصر تثبیت شده معماری را مخدوش و از بین می برد. ظاهر بصری تمام شده با غیرقابل پیش بینی بودن و هرج و مرج کنترل شده مشخص می شود.

معماران برتر سبک ساختارشکن

معمارانی که کارهایشان اغلب به عنوان ساختارشکن توصیف می شود (اگرچه در بسیاری از موارد خود معماران این برچسب را رد می کنند) شامل :

1. شرکت معماری زاها حدید
2. پیتر آیزنمن
3. فرانک گری
4. رم کولهاس
5. دانیل لیبسکیند