پاورپوینت بررسی مجموعه کاخ سعدآباد (به همراه نقشه و پلان)

با در نظر گرفتن استان تهران به عنوان یک کلان شهر، ممکن است آن را شهری پرجمعیت با ترافیک سنگین در نظر بگیرید. اگرچه درست است، اما موزه ها و کاخ های باشکوه زیادی نیز وجود دارند که واقعا ارزش دیدن را دارند. در اینجا قصد داریم به طور مختصر به معرفی کاخ خیره کننده سعدآباد تهران بپردازیم که آخرین خاندان سلطنتی کشور در آن زندگی می کردند.

کاخ سعدآباد تهران مانند دیگر کاخ های ایرانی یکی از شگفت انگیزترین جاذبه های تهران است. مجموعه سعدآباد در تهران فضایی باشکوه و همچنین معماری چشم نوازی دارد. همچنین تعداد زیادی از آثار هنری گرانبها در کاخ سعدآباد ایران به نمایش گذاشته شده است. اگرچه توصیف کاخ سعدآباد در چنین مدخل کوتاهی کار ساده‌ای نیست، اما می‌توانید در ادامه مطلب با ما همراه باشید تا در مورد کاخ سعدآباد بیشتر بدانید.

 

کاخ سعدآباد کجاست؟

کاخ سعدآباد در منطقه ای خوش موقعیت در شمال تهران، منطقه شمیران واقع شده است. این مجموعه از شمال به رشته کوه های البرز، از شرق به بخش دربند ، از غرب به منطقه ولنجک و از جنوب به میدان و بازار تجریش محدود می شود.

مجموعه سعدآباد تهران 110 هکتار وسعت دارد. در اینجا توضیحات کوتاهی  آورده شده است.

می توانید برای اطلاعات بیشتر در وبسایت ما پاورپوینت بررسی مجموعه کاخ های سعدآباد را دنبال کنید.

تاریخچه 

مجموعه فرهنگی و تاریخی کاخ سعدآباد که قدمت آن به دوران قاجار و پهلوی می رسد، زمانی که کشور در مسیر مدرنیته قرار داشت ساخته شد. در ابتدا توسط سلسله قاجار در قرن نوزدهم میلادی ساخته شد و در آن به عنوان کاخ تابستانی خاندان سلطنتی مورد استفاده قرار گرفت.
بعدها در دوران پهلوی، به‌ ویژه در دوران سلطنت رضاشاه، توسعه و گسترش یافت تا در دهه 1920 به اقامتگاه سلطنتی خانواده او تبدیل شود. پسرش محمدرضا شاه نیز در دهه 1970 در این مجموعه زندگی می کرد.

در دوران پهلوی به مناسبت‌های مختلف، پالت‌ها و ویلاهایی به بنای اصلی مجموعه سعدآباد اضافه شد و در نهایت هجده کاخ مختلف که هرکدام به سبک و تکنیک معماری متفاوتی بودند، در این محوطه ساخته شد.
پس از انقلاب اسلامی در سال 1357، کاخ به موزه عمومی تبدیل شد و بخش‌های اصلی آن در حال حاضر پذیرای بازدیدکنندگان است. کاخ سعدآباد تهران هم اکنون در اختیار سازمان میراث فرهنگی ایران قرار دارد.

موزه ها و بناهای کاخ سعدآباد

مجموعه فرهنگی و تاریخی کاخ سعدآباد تهران از 17 کاخ، موزه و تالار تشکیل شده است. با این حال، تنها ده موزه کاخ سعدآباد به شرح زیر برای بازدید عموم باز است.

1. کاخ سفید

اگر از دروازه زعفرانیه وارد شوید، کاخ سفید که کاخ ملت نیز نامیده می‌شود، در فاصله‌ی پیاده‌روی شما قرار دارد. به دلیل نمای سفید آن که از برجسته ترین آثار سنگی کاخ می باشد.

این بنای دو طبقه که مجلل ترین کاخ مجموعه است، در گذشته اقامتگاه تابستانی محمدرضا شاه و ملکه اش فرح بوده است. امور تشریفاتی و رسمی نیز در این کاخ باشکوه برگزار می شد.

پرده ها ی آویزان در گوشه و کنار راهرو شاهکار استاد بهزاد (هنرمند مشهور ایرانی) و شاگردانش نقاشی شده است. با الهام از داستان های شاهنامه (حماسه بزرگ ملی ایران).

در دفتر محمدرضا شاه همچنین قدیمی‌ترین نقاشی رنگ روغن اثر آنیلو فالکونه متعلق به قرن هفدهم وجود دارد. اتاق استراحت محمدرضا پهلوی شامل مجسمه ای از آرتور واگن و مبلمان فرانسوی قرن نوزدهم است.

سالن های تشریفات کاخ به سبک فرانسوی تزئین شده است. به این ترتیب بسیاری از اقلام از حراج های هنری و عتیقه فروشی های فرانسه خریداری شده اند.

دیوارهای کل مجموعه با پارچه های ابریشمی و تافته باشکوه پوشیده شده است. سنگ های مرمر طبیعی و مرغوب به همراه فرش های نفیس کف را می پوشانند که تا ابد ماندگار خواهند بود.

وقت خود را صرف کنید و در قصر پرسه بزنید و خود را در زیبایی های باشکوه غرق کنید.

2. کاخ سبز (خاخ سبز)

این عمارت چشمگیر یک کاخ تابستانی سلطنتی در زمان قاجاریه بوده است. شهوند نام سابق کاخی بود که رضا شاه بر فراز تپه ای در مجموعه سعد آباد بنا کرد.

این کاخ جزو املاک علی خان ولی (از قاجاریه) بوده است. پس از انقلاب اسلامی، شهوند به کاخ سبز تغییر یافت زیرا شما را با رنگ سبز دلپذیر سنگ های مرمر مجذوب خود می کند.

جالب‌ ترین قسمت این کاخ، تالار آینه‌کاری باشکوه در مرکز آن است که با فرشی به مساحت 70 متر مربع در مشهد بافته شده است. اتاق های اطراف اتاق ناهار خوری، دفتر کار، اتاق خیمه شب بازی و اتاقی نفیس با تزئینات ظریف داخلی است.

3. موزه آب

در جنوب شرقي، دفتر شخصي محمدرضا پهلوي و اقامتگاه ميهمانان خارجي او وجود داشت.

پس از سرنگونی پهلوی ها (1357) این بنا به موزه آب تبدیل شد. اسناد، ابزار و تجهیزات مربوط به آب و مجسمه های برخی از دانشمندان در اینجا نگهداری می شود.

این بنا از سه قسمت ساختمان اصلی، ساختمان کناری و فضای باز تشکیل شده است. مدل زنده سیستم های آبیاری، آب انبارها و آسیاب های آبی در فضای باز به نمایش گذاشته شده است.

4. موزه استاد بهزاد

این بنای قاجاریه در گذشته دفتر کار رضاشاه و بعدها محل سکونت نوه او بوده است.  پس از بازسازی به کار استاد بهزاد تقدیم شد. حسین بهزاد (1894 1968) مینیاتوریست بزرگی بود که از سبک نقاشی مینیاتوری قرن 16 و 17 پیروی می کرد.

آثار او همچنین با برخی از نوآوری‌های خودش مشخص می‌شود که می‌توان به ترک استفاده از چهره‌های مغولی، اتخاذ قوانین دیدگاه، حذف جزئیات غیر ضروری برای جلوگیری از هرج و مرج در کار و سایر خلاقیت‌های ظریف خلاصه کرد.

همچنین این نمایشگاه دریچه ای به سرزمین ادبیات فارسی برای شما فراهم می کند چرا که بخشی از آثار استاد بهزاد به نمایش صحنه هایی به عاریت از شعر فارسی اختصاص دارد.

5. موزه برادران امیدوار

این موزه در ابتدا یک واگن خانه و استراحتگاه رانندگان واگن بوده است. این نام به نام دو نفر از اولین ماجراجویان و گردشگران جسور ایرانی، برادران امیدوار، گرفته شده است. آنها در سال 1955 تهران را ترک کردند و طی ده سال از چندین قاره و کشورهای جهان از استرالیا تا سرزمین های قطب شمال دیدن کردند. ده سال ماجراجویی آنها این گنج را برای بازدیدکنندگان جمع آوری کرد تا به آنها اجازه دهد زندگی متنوع انسان ها را کشف کنند.

نمای داخلی این بنای چهار اتاق با گچ بری های زیبای مربوط به دوران قاجاریه تزیین شده است. گالری ها نقشه سفرهای آنها، عکس ها و سوغاتی های آنها را از سراسر جهان نشان می دهند.

6. موزه خوشنویسی میرعماد

این عمارت، خانه دو تن از فرزندان محمدرضا شاه به نام‌های علیرضا و فرحناز بود. این کاخ از سبک معماری هر دو دوره قاجار و پهلوی پیروی می کرد.

پس از انقلاب به موزه خوشنویسی تبدیل شد و به نام مشهورترین خوشنویس قرن شانزدهم، میرعماد، نامگذاری شد. او هنرمندی در سطح جهانی بود که نستعلیق (نوعی خط فارسی) را به اوج رساند. مکتب خوشنویسی او 400 سال است که ادامه یافته و به هند، عثمانی و دیگر مناطق اسلامی گسترش یافته است.

کارهای خوب او به قدری ارزشمند بود که مردم در سراسر جهان برای مبادله طلا پرداخت می کردند. در این موزه می توانید از دیگر خط های پیش از اسلام و پس از اسلام نیز دیدن کنید.

7. موزه هنرهای زیبا

این موزه که در ضلع جنوب شرقی کاخ قرار دارد، به دلیل سنگ‌های مرمر سیاه روی نمای آن، کاخ سیاه نامیده می‌شود. در سال ۱۳۱۰ ساخته شد و به دلیل تبعید رضاخان ناتمام ماند. بعدها، بین سال های 1964-1965، برخی از مرمت ها انجام شد و این ساختمان سه طبقه جذاب در سال 1968 به بارگاه سلطنتی تبدیل شد.

در سال 1983 به موزه هنرهای زیبا و جاذبه ای برای هنردوستان تبدیل شد. این گالری نقاشی های هنرمندان برجسته ایرانی و غیر ایرانی را پوشش می دهد.

آثاری از هنرمندان معاصر ایران مانند سهراب سپهری را در این موزه مشاهده می کنید.

نقاشی های اروپایی شامل آثاری از سالوادور دالی، شیشکین، ژول برتون و برخی نقاشان دیگر وجود دارد.

8. آشپزخانه ویژه

 

در نزدیکی رودخانه دربند، آخر هفته ها که چهره های سیاسی مهمان بودند غذای کاخ های دیگر نیز در اینجا تهیه می شد و توسط تعدادی از خادمان تعیین شده در سینی های چوبی به کاخ سفید می بردند. در مواقع خاص از ماشین های مخصوص برای حمل غذای آماده زیر نظر گارد سلطنتی استفاده می کردند.

اداره آشپزخانه بر عهده آقای کبیری بود که بر 15 آشپز متخصص در انواع غذاها از دسر گرفته تا غذاهای اروپایی نظارت می کرد. به عنوان یادبود، ماکت او درست در وسط آشپزخانه ایستاده است.

 

قدمت این آشپزخانه عظیم به دوران پهلوی دوم می رسد. اگرچه به دلیل سبک معماری متفاوت، قدمت زیرزمین آن به دوران پهلوی اول برمی گردد.

این آشپزخانه در سال 2011 به موزه تبدیل شد که شامل یک آشپزخانه مرکزی تجهیزات و لوازم آشپزخانه، یک اتاق سرد، یک اتاق غذاخوری و یک گالری میزبان برخی از منوهای سلطنتی، کارد و چنگال نقره و سایر ظروف است.

9. موزه لباس سلطنتی

این ساختمان زمانی متعلق به دختر رضاشاه، شمس بود. وی این اقامتگاه تابستانی را در سال 1964 به برادرش محمدرضا فروخت. ساخت و ساز در سال 1936 شروع و در سال 1940 به پایان رسید.

در سال های 1343 تا 1358 موزه خصوصی خاندان پهلوی بوده است. تعداد زیادی عتیقه و هدایا در اینجا نگهداری می شد. پس از انقلاب اسلامی (1358) این کاخ برای چندین سال به موزه مردم شناسی تبدیل شد. سپس در سال 1390 به موزه «تاریخ معاصر و هدایای سلطنتی پهلوی» تبدیل شد و لباس‌های خاندان سلطنتی نیز در این موزه به نمایش گذاشته شده است.

10. موزه سلاح های سلطنتی

این بنا در ابتدا محل سکونت برادر محمدرضا، غلامرضا پهلوی بوده است. اکنون بیش از 110 مورد در این موزه به نمایش گذاشته شده است. از جمله تفنگ های جنگی، سلاح گرم و تفنگ های شکاری.

این سلاح‌ها متعلق به دربار سلطنتی پهلوی دوم بوده که برخی از آنها اولین سلاح‌های تولید شده در کارخانه سلطنتی ایران و برخی نیز در معروف‌ترین کارخانه‌های اسلحه‌سازی جهان مانند وینچستر، رمینگتون و اسپرینگ فیلد ساخته شده‌اند.

یکی از قابل توجه‌ترین قطعات در اینجا، تفنگ قدیمی برجسته و برجسته با چکش اسلحه آن است که در هند در قرن شانزدهم ساخته شده است.

11. موزه اتومبیل های سلطنتی

این موزه بدون شک یکی از جالب ترین موزه های مجموعه است که در سال 2012 برای بازدید عموم افتتاح شد. اقلامی که در حال حاضر به نمایش گذاشته شده توسط شرکت های خودروسازی معروف دنیا ساخته شده اند. این مجموعه شامل 3 دستگاه رولزرویس، یک دستگاه باگی سرعت، 5 دستگاه مرسدس بنز، 6 دستگاه موتور سیکلت، یک اتومبیل برفی و یک کالسکه است.

این موزه تنها موزه ایران است که صرفاً اتومبیل های سلطنتی را به نمایش می گذارد. خودروهایی که همگی متعلق به دوران پهلوی هستند.

موزه دو گالری دارد. گالری اول اتومبیل های رویال رولزرویس و گالری دوم اتومبیل های بنز سلطنتی را به نمایش می گذارد. در بین دو گالری، می‌توانید یکی از کمیاب‌ ترین و نمادین‌ ترین خودروهای کلاسیک تولید شده توسط مرسدس بنز را مشاهده کنید.

زیبای SL 300. این ماشین انحصاری متعلق به ملکه فرح بود. در میان خودروهای به نمایش گذاشته شده، مرسدس بنز 600 ضد گلوله محمدرضا شاه را نیز می توان دید.

12. موزه ظروف سلطنتی

این ساختمان دو طبقه که در ضلع شرقی مجموعه قرار دارد، توسط مهندس شهیر ایرانی فرمانفرمائیان در سال های 1937-1940 ساخته شده است. موزه ظروف سلطنتی در ابتدا با سنگ های کنده کاری شده تزئین شده بود. چند دهه بعد، در سال 1972، با سنگ های مرمر سفید تزئین شد. همچنین به دستور خواهر محمدرضا شاه، اشرف، مرمت و توسعه یافت.

در سال 1994 بود که این کاخ به موزه تبدیل شد. در حال حاضر بیش از 500 ظروف و وسایل تزئینی در پنج سالن به نمایش گذاشته شده است.