تحلیل معماری خانه شریفی ‌ها (خانه چرخان)

ما اینبار در مدرسه معماری به تحلیل معماری خانه شریفی ها که توسط معمار علیرضا تغابنی طراحی شده است، می پردازیم.

این اثر موفق به دریافت جایزه معتبر بین المللی معمار خاورمیانه در سال ۲۰۱۴ و برنده جایزه معمار سال ۹۲ شده است.

مشخصات پروژه خانه ی شریفی ها :

• موقعیت: تهران، ایران
• تاریخ: ۱۳۹۲
• مساحت: ۱۴۰۰ مترمربع
• وضعیت: ساخته‌ شده
• کارفرما: مژگان زارع نیری، فرشاد شریفی نیک‌آبادی
• طراح: علیرضا تغابنی
• نظارت: شهناز گوهربخش، علیرضا تغابنی
• طراح سازه: سهراب فلاحی
• جوایز: رتبه اول گروه مسکونی جایزه معمار۱۳۹۲

توضیحات توسط معماران خانه شریفی ها

 عدم قطعیت و انعطاف پذیری در قلب مفهوم طراحی در خانه شریفی ها نهفته است. ویژگی‌های فضایی و هیجان‌انگیز فضاهای داخلی و همچنین پیکربندی رسمی نمای بیرونی آن، مستقیماً به جابجایی جعبه‌های چرخشی که حجم ساختمان را به باز یا بسته شدن سوق می‌دهد و شخصیت درون‌گرا یا برون‌گرا به‌ دست می‌آورد. این تغییرات ممکن است با توجه به تغییر فصول یا سناریوهای عملکردی پلان طبقات رخ دهد.

در اینجا باز بودن / بسته بودن حجم ساختمان اشاره ای به خانه های سنتی ایرانی است که با ارائه هر دو زمستان نشین (اتاق نشیمن زمستانی) و طابستان نشین (اتاق نشیمن تابستانی) به صورت پویا به عنوان حالت های فصلی سکونت عمل می کنند. ساکنان. در تابستان، خانه شریفی ها یک حجم باز / شفاف / سوراخ دار با تراس های وسیع و بزرگ ارائه می دهد.

در مقابل، در طول زمستان‌های سرد و برفی تهران ، حجم به خودی خود بسته می‌شود و در غیاب کامل آن تراس‌های تابستانی، حداقل بازه‌ها را ارائه می‌دهد. در این پروژه، چالش‌های مربوط به مفاهیم گونه‌شناسی باز/بسته (شخصیت درون‌گرا/برون‌گرا) منجر به دگرگونی فضایی هیجان‌انگیز یک ساختمان مسکونی همیشه در حال تغییر شد.

این خانه در هفت طبقه توزیع شده است: دو طبقه زیرزمین به استراحت خانوادگی، امکانات تناسب اندام و مناطق سلامتی اختصاص داده شده است، در حالی که طبقه همکف میزبان اتاق های پارکینگ و خانه داری است. فعالیت های عمومی همه در طبقات اول و دوم اتفاق می افتد و زندگی خصوصی خانواده در طبقات سوم و چهارم می گذرد.

این پروژه شامل چهار بخش عمده بود. حجم ثابت سازه، فضای خالی و حجم ثابت و حجم متحرک به ترتیب. هنگامی که جعبه های تراش بسته می شوند، ساختمان نور خورشید را در سراسر فضای حفره مرکزی جذب می کند، که همچنین دو حجم ثابت را توسط پل های معلق به هم متصل می کند.

خانه با نیازهای عملکردی ساکنان خود سازگار است. به عنوان مثال، بسته به اینکه مهمان وجود دارد یا خیر، اتاق مهمان (واقع در طبقه دوم) را می توان برای اهداف مختلف دوباره پیکربندی کرد.

به همین ترتیب دفتر خانه و اتاق صبحانه (اتاق های چرخشی در طبقات اول و سوم) می توانند ظاهر رسمی خود را مطابق میل ساکنین خود تغییر دهند. به عبارت دیگر همیشه امکان داشتن سناریوهای مختلف فصلی یا نورپردازی وجود دارد که برخی از آنها قبلا در برنامه BMS پروژه در نظر گرفته شده است.