زندگینامه و آثار فرشید موسوی

چیزی که من در مورد جایزه جین درو قدردانی می کنم این است که این جایزه برای چیزهای خاصی است: نوآوری، تنوع و فراگیری. موضوع فقط زن بودن نیست. جین درو اتفاقاً یک زن بود، اما این جایزه بیشتر به نوع مشارکت او به عنوان یک معمار مربوط می شود. من به این موضوعات بسیار علاقه مند هستم و باعث افتخار است که کار من در رابطه با آنها شناخته شده است. و البته آمدن به دنبال یک رشته معمار زن که کارشان را تحسین می کنم نیز باعث افتخار است.

شما در فاصله بین دانشگاه و عمل قرار می گیرید. این نقش دوگانه چگونه بر نحوه طراحی شما تأثیر می گذارد؟

من همیشه به استودیوهایی آموزش می دهم که مرتبط با تمرین هستند و این به من امکان می دهد دائماً به دنبال گفتگو بین این دو باشم. در تدریس خود، معمولاً موضوعاتی را که در عمل در حال ظهور هستند، می گیرم و به اصطلاح، از آزادی دانشگاهی برای ایجاد راه هایی برای پرداختن به آنها استفاده می کنم. تدریس برای من تبدیل به نوعی تحقیق می شود.

از یک طرف، تجربه‌ای را که در عمل دارم، می‌گیرم و آن را با دانش‌آموزان به اشتراک می‌گذارم تا به عنوان چیزی که از آن سرچشمه می‌گیرند، به آنها بدهم. از طرف دیگر، آمادگی برای دوره های من و صحبت هایی که در طول استودیو و سمینارها داریم، بخشی از یک فرآیند یادگیری برای من می شود.

آیا می توانید ما را با تحقیقات اخیر خود در مورد مسکن آشنا کنید؟

کاری که استودیوهای من انجام می‌دهند این است که سعی می‌کنند مسکن را با پرسش‌های اجتماعی بزرگ‌تر پیوند دهند. وقتی شروع به تدریس مسکن کردم، فکر کردم که مدل خانواده هسته ای که بیشتر مسکن برای آن طراحی شده است، اختراع قرن بیستم است که باید مورد تردید قرار گیرد. امروزه ما انبوهی از انواع خانوارها را داریم، اما بازار مسکن به طور کامل آنها را نادیده می گیرد.

ما به سؤالات تنوع فضایی نگاه کردیم – معماران چگونه می توانند تنوعی از انواع واحدها را ارائه دهند. اما حتی اگر برای شروع به افراد حق انتخاب از میان انواع گوناگون را بدهید، واقعیت معاصر با سرعت بیشتری تغییر می‌کند و زندگی مردم نیز همین‌طور است. بسیار مهم است که توانمندسازی کاربران را در طراحی، مثلاً، یک بلوک مسکونی چند طبقه وارد کنیم. چگونه آن را در برابر تغییر مقاوم کنیم؟

استودیوی من در پاییز آینده بررسی خواهد کرد که چگونه ممکن است به مسکن به عنوان یک مشترک پایدار فکر کنیم، و اینکه آیا اشکال مختلف اشتراک گذاری یا زندگی مشترک می تواند به ما امکان استفاده از فضای کمتر و منابع کمتر را بدهد. تاریخچه ای از زندگی مشترک وجود دارد، البته در اوایل قرن بیستم، و در قرن نوزدهم، زمانی که مردم قبل از اینکه به همه آپارتمان های خود داده شود، همه با هم زندگی می کردند. و آزمایش های اخیر بیشتری وجود داشته است. وقتی آن تاریخ را ترسیم می کنید، شروع به پرسیدن می کنید، خوب، واقعاً چه چیزی درست است؟ چارچوب مناسبی که به افراد اجازه می‌دهد آزادی کافی برای ابراز وجود داشته باشند و آنطور که می‌خواهند زندگی کنند، اما در عین حال، به اشتراک بگذارند و دور هم جمع شوند چیست؟

موزه هنرهای معاصر، کلیولند، ایالات متحده آمریکا

استودیو در کجا برگزار می شود؟

این اولین باری است که در خارج از کشور یک استودیوی GSD تدریس می کنم. مکان آرل در جنوب فرانسه است که مکان بسیار خوبی برای آزمایش ایده مشترک پایدار است، زیرا شهری است که در کنار ذخایر طبیعی قرار دارد. و شهری است که گردشگران زیادی دارد، بنابراین افراد زیادی می‌آیند و می‌روند و جمعیت شهر مرتباً دو تا سه برابر می‌شود. در حال حاضر، بازدیدکنندگان، ساکنان دائمی و کارگران فصلی همگی در انواع مختلف اقامتگاه ها اسکان داده شده اند. و من فکر می کنم که فکر کردن به آنها در کنار هم باعث صرفه جویی در فضا و انرژی خواهد شد.

اکنون روی کدام پروژه کار می‌کنید که به نظر شما هیجان انگیزتر است؟

هیجان انگیزترین پروژه ما مرکز اسماعیلی در هیوستون است. این یک پروژه بسیار ویژه است زیرا یک مرکز اجتماعی است، بنابراین بدیهی است که برای حدس و گمان انجام نشده است. مشتری، آقاخان، حامی معماری است که معتقد است معماری خوب کیفیت زندگی را بهبود می بخشد یا مترادف با آن است. او معتقد است که معماری می تواند الهام بخش باشد و به عنوان راهی برای گرد هم آوردن مردم مهم است. پس اگر کار بدی انجام دهیم، تقصیر خودمان است! [آقاخان چهارم همچنین به دلیل راه اندازی و تامین مالی جایزه معتبر معماری آقاخان شناخته شده است.]

البته ساختمان‌ها زمان می‌برند و عوامل زیادی غیر از نیت معمار یا کارفرما دخیل هستند. معماری مانند قایقرانی در دریای ناشناخته است. چه کسی فکرش را می‌کرد که ناگهان در اوکراین با جنگ مواجه شویم یا موادی که قبلاً برای آن طراحی کرده بودیم در دسترس نباشد؟ اما این پروژه یک فرصت شگفت انگیز است. کار روی آن فوق العاده بود و اکنون در دست ساخت است، بنابراین ما مشغول هستیم.

رندر مرکز اسماعیلی در حال ساخت معماری فرشید موسوی در هیوستون